1. «zaimek będący formą biernika, używany zwykle przy czasownikach, odpowiadający formie siebie, np. Widziała się w lustrze.»

2. «zaimek tworzący stronę zwrotną czasowników, wskazujący, że sprawca czynności jest jej odbiorcą, np. Ubrali się i wyszli., lub nadający im odcień znaczeniowy wzajemności, np. Psy goniły się po trawniku.»

3. «zaimek nadający czasownikom odcień znaczeniowy intensywności, np. Wrócił się bez potrzeby.»

4. «zaimek stanowiący część niektórych czasowników, niewnoszący żadnego dodatkowego znaczenia, np. śmiać się, urodzić się, wyobrażać sobie, zakochać się»

5. «zaimek tworzący z formą 3. osoby lp czasowników orzeczenie zdań bezpodmiotowych, np. Zrobiło się późno.»

6. «zaimek tworzący w połączeniu z czasownikiem formy o znaczeniu biernym, np. Wychowywał się u dziadków.»