singel

Słownik języka polskiego PWN*

singel [wym. s-ingel], singiel [wym. s-ingiel]
1. «płyta z nagraniem jednego utworu muzycznego na każdej stronie»
2. «w tenisie, ping-pongu, badmintonie: rozgrywka między dwoma graczami»
3. «jedyna karta w danym kolorze otrzymana przy rozdaniu»
4. «człowiek samotny, mieszkający w pojedynkę»

• singlowy
zgłoś uwagę
Zobacz więcej w naszym serwisie o "singel"

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…i mocno wytuszowane rzęsy będą występować w tym sezonie jako "single". Muszą tak wyglądać, jakbyś nie mogła się oderwać od ich…

 

…który zostanie wydany nakładem miejskiej oficyny wydawniczej EMBARGO NAGRANIA. Pierwszym singlem promującym to wydawnictwo jest utwór zatytułowany "Dedykowane...".
Tracklista:
01. Od…

 

…pochodzi z Newark w New Jersey. Debiutowała w 1988 roku singlem "Wrath Of My Madness", a rok później ukazała się jej…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego