skrzydło

Słownik języka polskiego PWN*

skrzydło
1. «narząd lotu ptaków, nietoperzy, owadów»
2. «coś, co umożliwia wzniesienie się ponad przeciętność»
3. «boczna, wydłużona część budynku, podporządkowana kompozycyjnie i funkcjonalnie części środkowej»
4. «ruchomy element przedmiotu, sprzętu, urządzenia itp., łączący się z nim swą boczną krawędzią»
5. «jeden z dwu płatów nośnych, przytwierdzonych do kadłuba albo nad kadłubem samolotu lub szybowca, wytwarzający siłę nośną równoważącą ciężar statku powietrznego»
6. «ugrupowanie wewnątrz jakiejś partii, organizacji itp., różniące się poglądami od reszty członków»
7. «boczna część boiska»
8. «część ruchoma urządzeń mechanicznych, obracająca się, wirująca»
9. «boczna część ugrupowania bojowego»
10. «w musztrze: prawe lub lewe zakończenie szyku»
11. «w niektórych państwach zachodnich: oddział lotniczy wchodzący w skład sił powietrznych»
12. «w lotnictwie polskim działającym w okresie II wojny światowej na Zachodzie: taktyczna jednostka obejmująca od dwóch do pięciu dywizjonów»
13. daw. «element składowy zbroi husarskiej w postaci wysokiej blachy w kształcie ptasiego skrzydła lub ramy z wprawionymi w nią piórami»

• skrzydłowy • skrzydlisko
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego