superintendent

Słownik języka polskiego PWN*

superintendent
1. «duchowny protestancki będący zwierzchnikiem duchowieństwa określonego terytorium»
2. daw. «intendent naczelny – przełożony działu gospodarczego jakiejś instytucji»
3. daw. «naczelnik komory celnej»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego