świeca

Słownik języka polskiego PWN*

świeca
1. «kawałek parafiny, stearyny lub wosku z zatopionym w środku knotem, używany jako źródło światła»
2. «figura akrobacji lotniczej polegająca na gwałtownym przejściu z lotu poziomego w pionowy»
3. łow. «oko łosia, jelenia, daniela, sarny, żubra, dzika, muflona lub kozicy»
4. «lot piłki wybitej pionowo w górę»
5. «ćwiczenie gimnastyczne polegające na wzniesieniu nóg i tułowia pionowo w górę przez osobę leżącą na plecach»
6. «raca wyrzucana z samolotu wraz ze spadochronem i oświetlająca teren przed bombardowaniem»

• świecowy • świeczka
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego