Alb.

Słownik języka polskiego PWN*

alba I «biała szata liturgiczna duchownych katolickich, noszona pod ornatem»
alba II «w poezji średniowiecznej: liryczna pieśń miłosna zawierająca motyw pożegnania kochanki o świcie»
albo I «spójnik wyrażający możliwą wymienność albo wzajemne wyłączanie się zdań lub części zdań»
albo II «partykuła używana między dwoma określeniami ilości lub liczby, komunikująca, że podane wielkości są przybliżone, np. Służyłem do mszy dwa albo trzy razy dziennie.»
albo III pot. «partykuła wprowadzająca pytanie retoryczne, zaprzeczające komunikowanej w nim treści, np. Albo ona to zrozumie?»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego