Bali

Słownik języka polskiego PWN*

BAL «związek organiczny stosowany w zatruciach arsenem, rtęcią lub bizmutem»
bój
1. «starcie zbrojne walczących stron»
2. «zacięty spór, gwałtowne starcie»
3. «jedna z dwóch konkurencji w podnoszeniu ciężarów – rwanie albo podrzut»
bać się
1. «odczuwać lęk»
2. «niepokoić się o kogoś, obawiać się czegoś»
3. «o roślinach, przedmiotach: być nieodpornym na coś»
4. «nie odważać się czegoś zrobić»
bal I «wielka, huczna zabawa taneczna»
• balowy • balowo
bal II «obrobiony pień grubego drzewa»
bal III daw. «duża paczka towaru»
bania I
1. «pękaty, kulisty przedmiot, najczęściej szklane naczynie»
2. pot. «duża bańka blaszana; też: zawartość takiej bańki»
3. pot. «dynia»
4. pot. «głowa»
5. środ. «ocena niedostateczna»
bania II «rosyjska łaźnia parowa»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego