Banda
Słownik języka polskiego PWN*
banda
1. «grupa ludzi dokonujących wspólnie napadów i rabunków»
2. pot. «grupa ludzi zżytych ze sobą»
3. pot. pejor. «grupa ludzi zachowujących się hałaśliwie lub agresywnie»
4. «ogrodzenie toru wyścigowego lub lodowiska»
5. «listwa stołu bilardowego»
band [wym. bend] «zespół rozrywkowy lub jazzowy z przewagą instrumentów dętych»
bandy «odmiana hokeja na lodzie»
big-band [wym. bigbend] «duży zespół muzyczny wykonujący muzykę jazzową lub rozrywkową»
• bigbandowy
• bigbandowy
girls band, girlsband [wym. gerlsbend] «młodzieżowy, żeński zespół wokalny wykonujący muzykę pop»