Borów
Słownik języka polskiego PWN*
bora «zimny, suchy, gwałtowny wiatr wiejący zimą od gór w kierunku morza lub jeziora»
borowy «dozorca pilnujący niewielkiej przestrzeni lasu»
bor II daw. «wiertło»
kwas borowy, borny «związek nieorganiczny, substancja krystaliczna w postaci błyszczących łusek»
nawóz borowy «mikronawóz zapobiegający powstawaniu u roślin chorób wywołanych niedostatkiem boru w glebie»
skowronek borowy zob. lerka.
