ViS
Słownik języka polskiego PWN*
wis, ViS, vis «pistolet samopowtarzalny polskiej konstrukcji, używany w latach trzydziestych i w czasie okupacji hitlerowskiej»
vis-à-vis I [wym. wizawi] «naprzeciwko»
vis-à-vis II [wym. wizawi] «osoba znajdująca się lub mieszkająca naprzeciwko»
vis attractiva [wym. wis attraktiwa] «siła przyciągająca»
vis comica [wym. wis komika] «zdolność pobudzania innych do śmiechu»
vis maior [wym. wis major] «siła wyższa»