auto

Słownik języka polskiego PWN*

auto «samochód, zwłaszcza osobowy»
• autko, auteczko
auto- I «pierwszy człon wyrazów złożonych nazywających czynność skierowaną ku wykonawcy lub rezultat takiej czynności»
auto- II «pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z samochodem»
autodafe [wym. autodafe], auto da fé [wym. autodafe]
1. «wprowadzone przez inkwizycję publiczne wyznanie lub zaparcie się wiary przez oskarżonego o herezję; też: publiczne wykonanie wyroku śmierci na heretyku»
2. «palenie ksiąg uznanych za heretyckie»
3. «publiczne napiętnowanie kogoś; też: publiczne pokajanie się lub wyznanie czegoś»
4. «samospalenie»
aut
1. «wyjście piłki poza obręb boiska lub kortu»
2. «obszar poza linią boiska»
3. «sytuacja, w której ktoś zostaje wyeliminowany z czegoś, w czym uczestniczył»

• autowy
aut – aut «albo – albo»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego