bronić (przed zarzutami)
broń
Słownik języka polskiego PWN*
broń atomowa «broń jądrowa, której działanie oparte jest na wyzyskaniu energii wydzielanej podczas łańcuchowej reakcji rozszczepienia jąder ciężkich pierwiastków»
broń biała «broń służąca do walki wręcz»
broń biologiczna, bakteriologiczna «broń masowej zagłady wyzyskująca działanie chorobotwórczych bakterii, toksyn i wirusów na organizmy żywe»
broń chemiczna «broń masowej zagłady wyzyskująca substancje chemiczne o działaniu toksycznym»
broń ciężka, ciężkiego kalibru «broń dużego kalibru, o dużej sile rażenia»
broń długa «każda broń ręczna dłuższa od rewolweru»
broń gazowa «ręczna broń palna przeznaczona do obezwładniania przeciwnika strumieniem drażniących lub paraliżujących substancji chemicznych»
broń gwintowana «broń palna z lufą mającą wewnątrz ślimakowato biegnącą bruzdę, która nadaje pociskowi ruch obrotowy»
broń jądrowa, nuklearna «broń masowej zagłady, której działanie oparte jest na wyzyskaniu energii jądrowej lub promieniowania jonizującego»
broń konwencjonalna, klasyczna «wszystkie rodzaje broni z wyjątkiem broni masowej zagłady»
broń krótka «rewolwer lub pistolet»
broń lekka, lekkiego kalibru «broń małego kalibru, używana do strzelania niedużymi pociskami»
broń masowej zagłady, masowego rażenia «broń jądrowa, chemiczna i biologiczna o wielkiej sile niszczycielskiej»
broń maszynowa «broń palna, z której można strzelać ogniem ciągłym, pojedynczym lub seriami»
broń neutronowa «broń termojądrowa, w której główna część energii wybuchu zostaje wydzielona w postaci neutronów»
broń palna «broń wyrzucająca pociski siłą gazów powstających w czasie spalania się prochu»
broń pancerna
1. «opancerzone wozy bojowe, uzbrojone w broń palną»
2. «wojska wyposażone w takie wozy»
broń powtarzalna «broń palna, z której można wystrzelić kilka razy po zarepetowaniu»
broń rakietowa «wszelkiego rodzaju pociski napędzane silnikami rakietowymi»
broń ręczna «broń noszona i obsługiwana przez jedną osobę»
broń samopowtarzalna «broń, w której podczas strzału część energii gazów prochowych zostaje zużyta do przygotowania strzału następnego»
broń sieczna «broń biała służąca do zadawania cięć»
broń skałkowa «dawna broń palna, w której proch zapalało się od iskierki z krzesiwa»
broń termojądrowa «broń, której działanie oparte jest na wyzyskaniu energii wydzielającej się podczas reakcji syntezy jąder lekkich pierwiastków w bardzo wysokich temperaturach»
rozładować broń «usunąć naboje z broni»
bronić
1. «odpierać atak»
2. «być osłoną, chronić przed czymś»
3. «wstawiać się za kimś lub za czymś»
4. «nie pozwalać»
5. «występować jako obrońca w sądzie»
6. «zdawać egzamin związany tematycznie z przedstawioną komisji pracą, upoważniający do uzyskania stopnia naukowego, zawodowego itp.»
generał brygady, generał dywizji, generał broni «kolejne stopnie generalskie w wojskach lądowych i lotniczych Wojska Polskiego»
bronić się
1. «występować czynnie w swojej obronie»
2. «chronić samego siebie przed kimś lub przed czymś»
3. «odpierać stawiane sobie zarzuty, tłumaczyć się»
4. «nie dawać czemuś zapanować nad sobą»
5. «zdawać egzamin związany tematycznie z przedstawioną pracą, upoważniający do uzyskania stopnia naukowego, zawodowego itp.»
Synonimy
bronić (przed zarzutami)
Zagraj z nami!
