charakterystyczny

Słownik języka polskiego PWN*

charakterystyczny «właściwy danej osobie, rzeczy lub danemu zjawisku»
• charakterystycznie • charakterystyczność
aktor charakterystyczny «aktor grający postaci o wyrazistych cechach»
tancerz charakterystyczny «tancerz specjalizujący się w tańcach charakterystycznych»
taniec charakterystyczny
1. «powierzchownie stylizowany taniec ludowy»
2. «taniec przedstawiający ruchowo typowe cechy postaci pewnych środowisk, zawodów itp.»
krzywa charakterystyczna «zależność gęstości optycznej obrazu fotograficznego od logarytmu naświetlenia działającego na warstwę światłoczułą»
rola charakterystyczna «rola sceniczna uwydatniająca i podkreślająca cechy właściwe określonemu typowi psychicznemu»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego