de
Słownik języka polskiego PWN*
de euf. «dupa»
de-, dez- «pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na zaprzeczenie, pozbawienie lub odwrotność tego, co nazywa drugi człon złożenia»
chanson de geste [wym. szãsą de żest] «francuski średniowieczny poemat epicki, opiewający bohaterskie czyny rycerzy historycznych lub legendarnych»
chemin de fer [wym. szmędefer] «hazardowa gra w karty»
de domo «z domu – wyrażenie używane przy wymienianiu nazwiska panieńskiego kobiety»
de facto [wym. de fakto] «faktycznie, w rzeczywistości»
de iure [wym. de jure] «według prawa, formalnie»
de nomine [wym. de nomine] «tylko z nazwy, formalnie»
de novo «na nowo»
de visu «naocznie»
droit de passage [wym. drua de pasaż] «prawo do przejazdu głowy państwa i rządu kraju prowadzącego wojnę przez terytorium państwa neutralnego»
droit de suite [wym. drua de suit]
1. «prawo twórcy do otrzymywania procentowego wynagrodzenia od ceny jego dzieła odsprzedawanego kolejnemu właścicielowi»
2. «prawo pozwalające wierzycielowi hipotecznemu domagać się od nabywcy nieruchomości, która jest obciążona hipotecznie, należnej mu sumy»
eau de Cologne [wym. o de koloń] «woda kolońska»
eau de toilette [wym. o de tualet] «woda toaletowa»
fin de siècle [wym. fę de sjekl] «dekadenckie tendencje w życiu społecznym, obyczajowości, literaturze i sztuce końca XIX w.»
• findesieclowy
• findesieclowy
nom de guerre [wym. ną de ger] «pseudonim, zwłaszcza literacki»
nom de plume [wym. ną de plim] «pseudonim literacki»
oeil-de-boeuf [wym. ejdebef] «okrągłe lub owalne okienko w ozdobnym obramieniu, umieszczane głównie w górnych kondygnacjach budowli»
pas de deux [wym. pa de de] «rodzaj figury baletowej wykonywanej przez dwoje tancerzy»
spécialité de la maison [wym. spesjalite de la mezą]
1. «danie, które jest specjalnością jakiegoś lokalu lub domu»
2. «coś charakterystycznego dla jakiejś osoby, twórczości jakiegoś pisarza, artysty itp.»
tour de force [wym. tur de fors] «wyczyn»
Zagraj z nami!
