dopadać
Słownik języka polskiego PWN*
dopadać II «o śniegu, deszczu: napadać więcej»
dopadać się zob. dopaść się.
dopaść — dopadać I
1. «szybkim biegiem, ruchem zbliżyć się do kogoś lub czegoś»
2. pot. «schwytać coś lub kogoś, dotrzeć do tego, kogo długo, usilnie się szukało»
3. «stać się czyimś udziałem»
dopaść się — dopadać się pot. «dopaść siebie nawzajem»
