epoka
Słownik języka polskiego PWN*
epoka
1. «okres stanowiący jeden z etapów dziejowych»
2. «okres zapoczątkowany jakimś ważnym wydarzeniem»
3. «moment stanowiący punkt odniesienia w rachubie czasu lub w opisie liczbowym zjawiska astronomicznego»
4. «odcinek czasu w dziejach Ziemi, będący częścią okresu geologicznego»
epoka brązu «okres historyczny, w którym głównym surowcem produkcyjnym był brąz»
epoka kamienia «okres historyczny datowany od wyodrębnienia się człowieka ze świata zwierzęcego do czasu, w którym głównym surowcem produkcyjnym był kamień»
epoka miedzi zob. eneolit.
epoka żelaza «okres historyczny, w którym głównym surowcem produkcyjnym było żelazo»
