główny
Słownik języka polskiego PWN*
główny «najważniejszy, podstawowy, zasadniczy»
liczebnik główny «liczebnik będący nazwą liczby całkowitej, np. jeden, pięćdziesiąt»
pokład główny «wodoszczelny pokład biegnący nieprzerwanie przez całą długość statku»
sztab generalny, główny «centralny organ dowodzenia całością sił zbrojnych państwa»
grzechy główne, siedem grzechów głównych «w etyce chrześcijańskiej: siedem skłonności do złego; też: postępki popełnione pod wpływem tych skłonności»
główna wygrana «w konkursie, na loterii itp.: nagroda o największej wartości materialnej»
księga główna «księga rachunkowa zawierająca zbiór kont»
kwatera główna «dowództwo, sztab jednostek wojskowych; też: sztab naczelnego dowódcy»
nawa główna «nawa środkowa, prowadząca do wielkiego ołtarza»
płyta główna «płyta, na której znajdują się podstawowe elementy elektroniczne służące do działania komputera»
rozprawa główna «rozprawa w sprawie karnej przed sądem pierwszej instancji»
tętnica główna zob. aorta.
zdanie główne, nadrzędne jęz. «zdanie, któremu podporządkowane jest zdanie podrzędne»
