jednostka
Słownik języka polskiego PWN*
jednostka
1. «pojedynczy człowiek»
2. «pojedynczy przedstawiciel danego gatunku»
3. «odrębna całość organizacyjna, będąca cząstką większego zespołu»
4. «umowna, ściśle określona wartość jakiejś wielkości służąca do pomiaru tej wielkości»
5. «najmniejsza liczba naturalna»
6. «w systemie dziesiętnym: liczby od 1 do 9»
jednostka astronomiczna «jednostka długości stosowana do wyrażania odległości w obrębie Układu Słonecznego»
jednostka centralna komputera «centralna część komputera cyfrowego»
jednostka chorobowa «choroba o określonych objawach i przebiegu»
jednostka innowacyjno-wdrożeniowa «przedsiębiorstwo opracowujące prototypy nowych urządzeń lub nową technologię i wprowadzające je do produkcji»
jednostka monetarna, pieniężna «określona ilość kruszcu przyjęta ustawowo w danym kraju za skalę cen»
jednostka objętości «miara przestrzenna brył podawana w jednostkach sześciennych»
jednostka pociągowa «wagon silnikowy i połączone z nim wagony doczepne stanowiące podczas ruchu pociągu nierozłączną całość»
jednostka systematyczna «kategoria w systematyce organizmów o ustalonej hierarchii»
jednostki biologiczne «umowne jednostki pozwalające określić aktywność substancji czynnej w układzie biologicznym»
jednostki pracy fiz. «jednostki, którymi mierzy się pracę»
kult jednostki «przesadna cześć oddawana przywódcy, charakterystyczna dla niektórych państw totalitarnych»
układ jednostek miar «usystematyzowany zbiór jednoznacznie określonych jednostek miar wielkości fizycznych»
