kopnięcie
Słownik języka polskiego PWN*
kopnąć — kopać
1. «uderzyć nogą, kopytem itp.»
2. kopać «wydobywać ziemię na wierzch za pomocą łopaty, motyki itp.»
3. kopać «wydobywać ziemiopłody lub kopaliny za pomocą narzędzi lub maszyn»
4. kopać «spulchniać grunt za pomocą odpowiednich narzędzi»
5. pot. «o prądzie elektrycznym: porazić kogoś; też: o urządzeniach elektrycznych: spowodować porażenie prądem»
6. kopać pot. «pośpiesznie czegoś szukać, przerzucając zawartość czegoś»
7. pot. «o broni palnej: uderzyć w ramię po wystrzale»
kopnięty pot. «niemądry, niespełna rozumu»
kopnąć się — kopać się
1. «uderzyć nogą samego siebie»
2. «wzajemnie uderzyć się nogami, kopytami itp.»
3. kopać się pot. «z trudem przedostawać się przez coś»
4. pot. «szybko pójść, pobiec po coś»