kopnięty

Słownik języka polskiego PWN*

kopnięty pot. «niemądry, niespełna rozumu»
kopnąćkopać
1. «uderzyć nogą, kopytem itp.»
2. kopać «wydobywać ziemię na wierzch za pomocą łopaty, motyki itp.»
3. kopać «wydobywać ziemiopłody lub kopaliny za pomocą narzędzi lub maszyn»
4. kopać «spulchniać grunt za pomocą odpowiednich narzędzi»
5. pot. «o prądzie elektrycznym: porazić kogoś; też: o urządzeniach elektrycznych: spowodować porażenie prądem»
6. kopać pot. «pośpiesznie czegoś szukać, przerzucając zawartość czegoś»
7. pot. «o broni palnej: uderzyć w ramię po wystrzale»
kopnięcie, kopniak «uderzenie nogą»
kopnąć siękopać się
1. «uderzyć nogą samego siebie»
2. «wzajemnie uderzyć się nogami, kopytami itp.»
3. kopać się pot. «z trudem przedostawać się przez coś»
4. pot. «szybko pójść, pobiec po coś»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego