mijanie

Słownik języka polskiego PWN*

mija zob. miya.
mijać zob. minąć.
minąć — mijać
1. «przejść, przejechać obok jakichś osób, rzeczy, obiektów»
2. «o czasie lub jakichś zjawiskach trwających w czasie: stać się przeszłością, skończyć się»
3. «przestać być odczuwanym»
miya [wym. mija], mija
1. «japońska świątynia sintoistyczna»
2. «pałac członków rodziny cesarskiej»
3. «grzecznościowy tytuł książęcy»
światła krótkie, mijania «w samochodach: światła o krótkim zasięgu, używane podczas jazdy po mieście lub w czasie mijania innych pojazdów»
mijać się zob. minąć się.
minąć się — mijać się
1. «minąć siebie wzajemnie, dążąc w przeciwległych kierunkach»
2. «kierując się ku sobie nawzajem, nie spotkać się»
3. «nie zbiec się, nie złączyć się w żadnym punkcie, w żadnym momencie»

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego