młodzi

Słownik języka polskiego PWN*

młodzi
1. «młodzi ludzie, młodzież»
2. pot. «kobieta i mężczyzna w dniu swojego ślubu»
3. pot. «młode małżeństwo»
państwo młodzi «kobieta i mężczyzna w dniu swojego ślubu»
młode «niedorosłe, małe zwierzę»
młody
1. «o człowieku: będący w okresie życia między dzieciństwem a wiekiem dojrzałym»
2. «właściwy młodym ludziom»
3. «o zwierzęciu: niedawno urodzony»
4. «o roślinach lub ich częściach: będący w stadium rozwoju; o owocach, zbożach, warzywach: wcześnie dojrzewający, pierwszy w danym sezonie»
5. «o trunkach: będący w stadium dojrzewania»
6. «ukształtowany, powstały niedawno lub później niż inne rzeczy tego samego rodzaju»

• młodziutki, młodziuchny, młodziuteńki, młodziusieńki
młódź daw. «młodzi ludzie, młodzież»
Młoda Polska «okres w literaturze i sztuce polskiej przypadający na lata 1890–1918»
• młodopolski
młodszy oficer «oficer w stopniu podporucznika, porucznika lub kapitana»
młodszy podoficer «podoficer w stopniu kaprala, starszego kaprala, plutonowego, starszego plutonowego»
pan młody «mężczyzna w dniu swojego ślubu»
panna młoda «kobieta w dniu swojego ślubu»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego