nauka
Słownik języka polskiego PWN*
nauka
• naukowy • naukowo • naukowość
1. «ogół wiedzy ludzkiej ułożonej w system zagadnień; też: dyscyplina badawcza odnosząca się do pewnej dziedziny rzeczywistości»
2. «zespół poglądów stanowiących usystematyzowaną całość i wchodzących w skład określonej dyscypliny badawczej»
3. «uczenie się lub uczenie kogoś»
4. «pouczenie, wskazówka»
5. «kazanie kościelne»
• naukowy • naukowo • naukowość
filozofia sztuki, nauki, kultury itp. «nauka zajmująca się ogólnymi rozważaniami na temat istoty i struktury sztuki, nauki, kultury itp.»
nauki dedukcyjne, formalne «nauki, w których uznaje się twierdzenia jedynie wówczas, gdy się je wyprowadzi metodą dedukcji z twierdzeń już uznanych»
nauki empiryczne, indukcyjne «nauki, w których główną podstawą twierdzeń są zdania bezpośrednio oparte na doświadczeniu, uzasadniane również metodą indukcji»
nauki humanistyczne «nauki, których przedmiotem badań jest człowiek jako istota społeczna i jego wytwory»
nauki idiograficzne «nauki ograniczające się do ustalania, opisu i wyjaśniania konkretnych faktów jednostkowych»
nauki nomotetyczne, nomologiczne «nauki zajmujące się wykrywaniem prawidłowości i formułowaniem ogólnych praw naukowych»
nauki normatywne «nauki, których głównym zadaniem jest ustalenie tego, co być powinno, a nie tego, co jest»
nauki przyrodnicze «nauki, których przedmiotem badań są zjawiska przyrody»
nauki społeczne «nauki zajmujące się społeczeństwem»
nauki ścisłe «nauki matematyczne i przyrodnicze»
nauki wyzwolone «w średniowieczu: gramatyka, dialektyka, retoryka, muzyka, arytmetyka, geometria i astronomia»
Synonimy
Zagraj z nami!
