palec
Słownik języka polskiego PWN*
palec
• palcowy
1. «jeden z pięciu podłużnych członków będących zakończeniem dłoni lub stopy człowieka»
2. «zakończenie kończyny u zwierząt»
3. «część rękawiczki okrywająca palec»
4. «element maszyny lub urządzenia w postaci krótkiego pręta do przekazywania ruchu innemu elementowi lub do ograniczania ruchu»
• palcowy
duży palec «u ręki człowieka i kończyny przedniej małpy: kciuk; u stopy: paluch»
mały palec «piąty, najmniejszy palec u ręki lub nogi»
palec wskazujący «drugi (po kciuku) palec u ręki»
serdeczny palec «czwarty palec u ręki»
wielki palec zob. duży palec.
palce «część buta, pończochy itp. okrywająca palce stopy»
odcisk palca «odciśnięte na czymś linie papilarne opuszki palca, umożliwiające identyfikację osoby»