piekący

Słownik języka polskiego PWN*

piekący
1. «dokuczający żarem»
2. «wywołujący ból, przy którym ma się uczucie pieczenia lub silnego gorąca»
3. «bardzo silny, żywo odczuwany»
pieczenie «piekący ból»
pieczeń «mięso upieczone lub uduszone w jednym kawałku»
• pieczeniowy
piekło
1. «według niektórych religii: miejsce kary, na którą skazane są potępione dusze zmarłych»
2. «sytuacja, wydarzenie lub miejsce bardzo nieprzyjemne i przysparzające cierpienia»

• piekiełko
kruche mięso, krucha pieczeń, kaczka itp. «mięso, pieczeń, drób gotowane lub duszone, łatwo dające się pogryźć»
piec I
1. «urządzenie, w którym odbywa się spalanie paliwa, magazynowanie ciepła i wydzielanie tego ciepła do ogrzewanego pomieszczenia»
2. «urządzenie do przeprowadzania procesów technologicznych, które zachodzą w wysokich temperaturach»
3. «w okresie II wojny światowej: krematorium w hitlerowskim obozie koncentracyjnym»

• piecowy
piec II
1. «poddawać produkt żywnościowy działaniu wysokiej temperatury»
2. «oddziaływać na kogoś gorącem, sprawiając przykrość»
3. «sprawiać ból, przy którym ma się uczucie gorąca w bolącym miejscu»
piec akumulacyjny «piec magazynujący energię cieplną»
piec donicowy «piec hutniczy o kształcie przypominającym donicę»
pièce à thèse [wym. pjesates] «dramat mieszczański o charakterze dydaktyczno-publicystycznym, popularny w drugiej połowie XIX w.»
piec gdański daw. «duży piec z kolorowych, malowanych kafli»
piec grzewczy «piec do obróbki cieplnej lub nagrzewania wlewków i półwyrobów walcowanych przed dalszą obróbką»
piec indukcyjny «piec elektryczny do wytapiania i topienia metali za pomocą nagrzewania ich prądem powstałym wskutek indukcji elektromagnetycznej»
piec kociołkowy «piec odlewniczy, w którym topiony metal mieści się w kociołkach»
piec martenowski «piec płomienny, opalany gazem, służący do wytapiania stali»
piec płomienny «piec hutniczy, w którym metal styka się z płomieniem lub z gorącymi spalinami»
piec retortowy «zespół retort wykonanych z materiałów ogniotrwałych i ogrzewanych gazem generatorowym»
piec się
1. «o produktach żywnościowych: być pieczonym»
2. «być wystawionym na działanie gorąca»
piec stałopalny «piec ogrzewczy, w którym można stale utrzymywać ogień dzięki specjalnemu urzadzeniu regulacyjnemu»
piec szybowy «piec przemysłowy o kształcie walca, stożka lub dwóch stożków połączonych podstawami»
piec tyglowy «piec odlewniczy, w którym topiony metal mieści się w tyglu»
piec wannowy «piec przemysłowy, którego komora grzejna ma kształt wanny lub zawiera naczynie do umieszczania wsadu»
piec wapienny zob. wapiennik w zn. 2.
pieczeń huzarska «pieczeń wołowa przekładana farszem»
pieczeń rzymska zob. klops w zn. 2.
wielki piec «piec służący do wytapiania surówki i rud żelaza»
• wielkopiecowy
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego