piekło

Słownik języka polskiego PWN*

piekło
1. «według niektórych religii: miejsce kary, na którą skazane są potępione dusze zmarłych»
2. «sytuacja, wydarzenie lub miejsce bardzo nieprzyjemne i przysparzające cierpienia»

• piekiełko
pieczenie «piekący ból»
pieczeń «mięso upieczone lub uduszone w jednym kawałku»
• pieczeniowy
piekący
1. «dokuczający żarem»
2. «wywołujący ból, przy którym ma się uczucie pieczenia lub silnego gorąca»
3. «bardzo silny, żywo odczuwany»
kruche mięso, krucha pieczeń, kaczka itp. «mięso, pieczeń, drób gotowane lub duszone, łatwo dające się pogryźć»
piec I
1. «urządzenie, w którym odbywa się spalanie paliwa, magazynowanie ciepła i wydzielanie tego ciepła do ogrzewanego pomieszczenia»
2. «urządzenie do przeprowadzania procesów technologicznych, które zachodzą w wysokich temperaturach»
3. «w okresie II wojny światowej: krematorium w hitlerowskim obozie koncentracyjnym»

• piecowy
piec II
1. «poddawać produkt żywnościowy działaniu wysokiej temperatury»
2. «oddziaływać na kogoś gorącem, sprawiając przykrość»
3. «sprawiać ból, przy którym ma się uczucie gorąca w bolącym miejscu»
piec akumulacyjny «piec magazynujący energię cieplną»
piec donicowy «piec hutniczy o kształcie przypominającym donicę»
pièce à thèse [wym. pjesates] «dramat mieszczański o charakterze dydaktyczno-publicystycznym, popularny w drugiej połowie XIX w.»
piec gdański daw. «duży piec z kolorowych, malowanych kafli»
piec grzewczy «piec do obróbki cieplnej lub nagrzewania wlewków i półwyrobów walcowanych przed dalszą obróbką»
piec indukcyjny «piec elektryczny do wytapiania i topienia metali za pomocą nagrzewania ich prądem powstałym wskutek indukcji elektromagnetycznej»
piec kociołkowy «piec odlewniczy, w którym topiony metal mieści się w kociołkach»
piec martenowski «piec płomienny, opalany gazem, służący do wytapiania stali»
piec płomienny «piec hutniczy, w którym metal styka się z płomieniem lub z gorącymi spalinami»
piec retortowy «zespół retort wykonanych z materiałów ogniotrwałych i ogrzewanych gazem generatorowym»
piec się
1. «o produktach żywnościowych: być pieczonym»
2. «być wystawionym na działanie gorąca»
piec stałopalny «piec ogrzewczy, w którym można stale utrzymywać ogień dzięki specjalnemu urzadzeniu regulacyjnemu»
piec szybowy «piec przemysłowy o kształcie walca, stożka lub dwóch stożków połączonych podstawami»
piec tyglowy «piec odlewniczy, w którym topiony metal mieści się w tyglu»
piec wannowy «piec przemysłowy, którego komora grzejna ma kształt wanny lub zawiera naczynie do umieszczania wsadu»
piec wapienny zob. wapiennik w zn. 2.
pieczeń huzarska «pieczeń wołowa przekładana farszem»
pieczeń rzymska zob. klops w zn. 2.
wielki piec «piec służący do wytapiania surówki i rud żelaza»
• wielkopiecowy
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego