podwójny

Słownik języka polskiego PWN*

podwójny
1. «złożony z dwóch jednakowych części, zawierający dwukrotną ilość czegoś lub taki, który powtórzył się dwa razy»
2. «zwiększony pod względem intensywności, natężenia»
3. «występujący, istniejący jednocześnie w dwóch funkcjach, rolach, postaciach»

• podwójnie • podwójność
bemol podwójny «znak oznaczający dwukrotne obniżenie dźwięku o półton»
krzyżyk podwójny muz. «znak oznaczający dwukrotne podwyższenie dźwięku o półton, czyli o cały ton»
podwójny nelson «w zapasach: chwyt podobny do nelsona, ale wykonany obiema rękami»
drzwi podwójne «dwoje drzwi o jednej futrynie otwieranych na zewnątrz albo do wewnątrz»
gwiazda podwójna «układ dwóch gwiazd krążących wokół wspólnego środka masy»
księgowość podwójna «ewidencjonowanie, w którym stosuje się podwójny zapis każdej operacji gospodarczej»
liczba podwójna «kategoria gramatyczna odnosząca się do dwóch przedmiotów tworzących naturalne pary, np. ręce - rękoma, oczy - oczyma»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego