prawo

Słownik języka polskiego PWN*

prawo
1. «ogół przepisów i norm prawnych regulujących stosunki między ludźmi danej społeczności»
2. «norma prawna»
3. «nauka o prawie, studia nad prawodawstwem»
4. «uprawnienia przysługujące komuś zgodnie z obowiązującymi przepisami»
5. «zasada rządząca procesami przyrodniczymi i społecznymi, stanowiąca cel badań naukowych»
6. «kierunek studiów związanych z nauką o prawie, z prawoznawstwem»

• prawny, prawniczy • prawnie • prawnik • prawniczka
prawo-
1. «pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z prawą stroną czegoś»
2. «pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek z prawem»
bierne prawo wyborcze «prawo kandydowania w wyborach»
czynne prawo wyborcze «prawo do udziału w głosowaniu»
na prawo «w prawą stronę, po prawej stronie»
prawo administracyjne «normy regulujące działanie organów zarządu państwowego»
prawo autorskie «przepisy prawne określające uprawnienia przysługujące autorowi dzieła artystycznego, literackiego lub naukowego»
prawo biogenetyczne «pogląd, według którego osobniki danego gatunku przechodzą w rozwoju zarodkowym takie same stadia, przez jakie przebiegała droga ewolucyjna prowadząca do tego gatunku»
prawo bliższości «w średniowieczu: prawo pierwokupu, a nawet odkupu od ewentualnych obcych nabywców, przysługujące krewnym właściciela dóbr ziemskich»
prawo ciążenia Newtona «zasada dotycząca przyciągania się cząstek materii we wszechświecie»
prawo cywilne «przepisy prawne normujące stosunki osobiste między obywatelami i stosunki majątkowe między równorzędnymi podmiotami prawa»
prawo finansowe, skarbowe «normy prawne regulujące publiczną gospodarkę finansami»
prawo handlowe «przepisy normujące stosunki prawne kupca oraz stosunki prawne wynikające z czynności handlowych»
prawo jazdy «dokument uprawniający do prowadzenia pojazdów mechanicznych»
prawo kanoniczne, kościelne «prawo obowiązujące w Kościele rzymskokatolickim»
prawo karne «przepisy prawne zawierające zakazy i nakazy, których naruszenie zagrożone jest karą; też: ogół norm określających postępowanie organów państwowych wobec obywateli naruszających te przepisy»
prawo karne skarbowe «normy prawne ustalające kary za naruszenie przepisów chroniących interes skarbu państwa»
prawo kosmiczne «normy prawne dotyczące działalności badawczo-eksploatacyjnej w przestrzeni kosmicznej»
prawo lokalowe «ustawa wraz z przepisami wykonawczymi regulująca stosunki prawne związane z gospodarką lokalami»
prawo lotnicze «normy regulujące stosunki prawne związane z lotnictwem i przestrzenią powietrzną»
prawo łaski «uprawnienie do złagodzenia lub darowania kary prawomocnie orzeczonej przez sąd, przysługujące zazwyczaj głowie państwa»
prawo łowieckie «przepisy regulujące planowe polowania na łowiskach i gospodarowanie zwierzyną łowną»
prawo magdeburskie «dawne prawo miejskie Magdeburga, na którym się wzorowano przy zakładaniu niektórych miast polskich»
prawo materialne «prawo ustalające treść uprawnień i obowiązków»
prawo miecza «w średniowieczu: prawo sądzenia spraw zagrożonych karą śmierci i prawo jej wykonania, przyznawane miastom i panom feudalnym przez władcę»
prawo międzynarodowe publiczne «normy prawne regulujące stosunki między państwami oraz innymi podmiotami»
prawo obywatelstwa «przywilej przynależności do danego państwa lub miasta»
prawo pierwokupu «uprawnienie do pierwszeństwa w nabyciu określonej rzeczy»
prawo pracy «przepisy regulujące stosunki między pracownikami a pracodawcą»
prawo prasowe «przepisy regulujące wydawanie i rozpowszechnianie druków oraz rozpowszechnianie wiadomości za pomocą innych środków przekazu»
prawo probiercze «przepisy prawne dotyczące zawartości metali szlachetnych w stopach tych metali»
prawo procesowe «przepisy dotyczące postępowania sądowego»
prawo prywatne «przepisy normujące prawa osobiste i majątkowe osób fizycznych i prawnych»
prawo przedmiotowe «przepisy określające swobodę postępowania jednostki ze względu na potrzeby społecznego współżycia»
prawo rodzinne «normy prawne regulujące stosunki prawne dotyczące małżeństwa, stosunki między rodzicami i dziećmi»
prawo rzeczowe «przepisy prawne dotyczące własności, użytkowania itp. przez obywateli przedmiotów ruchomych i nieruchomych»
prawo rzymskie «przepisy prawne obowiązujące w starożytnym Rzymie»
prawo stuły «zasada składania ofiary księżom w zamian za udzielenie chrztu, ślubu lub odprawienie pogrzebu»
prawo wojenne «część międzynarodowego prawa publicznego i obowiązki państw uczestniczących w konflikcie zbrojnym»
prawo wyborcze «przepisy prawne dotyczące zasad i trybu przeprowadzania wyborów do władz państwowych lub samorządowych»
prawo zwyczajowe «normy prawne powstałe w wyniku uznania przez organy państwowe panującego zwyczaju za prawo obowiązujące»
równaj w prawo (w lewo) «komenda wzywająca do wyprostowania szeregu i zwrócenia głowy w prawo (w lewo)»
w prawo «w prawą stronę, po prawej stronie»
prawa
1. «prawa strona»
2. «w komendzie marszowej: prawa noga»
prawie «partykuła komunikująca, iż to, o czym mowa, nie zostało osiągnięte i że niewiele brakuje, aby się urzeczywistniło, np. Była prawie mężatką.»
dogmatyka prawa «dyscyplina zajmująca się analizą, systematyzacją i interpretacją norm obowiązującego prawa na potrzeby praktyki prawniczej»
egzekucja praw «postulaty średniej szlachty wysunięte na początku XVI w., głoszące m.in. konieczność przestrzegania praw przez króla i magnatów»
falandyzacja prawa «naginanie prawa zależnie od doraźnych potrzeb»
interpretacja prawa «ustalenie znaczenia i zakresu normy prawnej, która budzi wątpliwości w procesie stosowania prawa»
kolizja prawa «sytuacja, w której konsekwencje prawne danego zdarzenia określane są przez różne normy w sposób wykluczający ich łączne zastosowanie»
martwa litera (prawa) «ustawa, zarządzenie nierespektowane przez nikogo»
miasto na prawie niemieckim, magdeburskim «w średniowieczu: miasto mające organizację prawną wzorowaną na prawie miejskim Magdeburga»
osadnictwo na prawie niemieckim «nadawanie w XIII i XIV w. wsiom i miastom nowo zakładanym lub istniejącym ustawodawstwa wzorowanego na prawie niemieckim»
państwo prawa «państwo, w którym są przestrzegane prawa»
prawa kardynalne «w Polsce XVII–XVIII w.: przepisy prawa ustalające podstawowe zasady ustrojowe państwa»
prawa norymberskie «zbiór aktów prawnych i norm prawa zwyczajowego powstały po II wojnie światowej na podstawie wyroków orzekanych w Norymberdze w sprawach zbrodni wojskowych i zbrodni przeciwko ludzkości»
prawie nie «przysłówek komunikujący, iż to, o czym jest mowa, ma miejsce w tak małym stopniu, że niewiele brakuje, żeby nie nastąpiło»
przedmiot prawa, zobowiązania, własności itp. «rzecz, postępowanie, umowa itp., na które rozciągają się pewne normy prawne»
rzecznik praw obywatelskich «niezależny urzędnik państwowy, interweniujący w urzędach i instytucjach w sprawach skarg obywateli»
teoria państwa i prawa «dyscyplina prawnicza zajmująca się podstawowymi zagadnieniami państwa i prawa»
utrata praw «kara dodatkowa polegająca na pozbawieniu praw publicznych, rodzicielskich lub opiekuńczych, praw wykonywania zawodu itp.»
wszelkie prawa zastrzeżone «formuła zamieszczana na książkach, płytach itp., zabraniająca ich publikowania przez inne wydawnictwa»
z prawa «z prawej strony»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego