radio-
Słownik języka polskiego PWN*
radio
• radiowy • radyjko
1. «urządzenie odbierające dźwięki przesyłane w postaci fal elektromagnetycznych»
2. zob. radiostacja w zn. 1.
3. «instytucja opracowująca i nadająca program dźwiękowy w postaci fal elektromagnetycznych»
4. «system przesyłania dźwięków w postaci fal elektromagnetycznych»
• radiowy • radyjko
CB-radio [wym. s-i-bi-radio]
1. «system radiokomunikacji amatorskiej wykorzystującej pasmo obywatelskie»
2. «radiotelefon umożliwiający korzystanie z tego systemu»
radio- I «pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z promieniowaniem»
radio- II «pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z falami radiowymi lub z radiem»
radio taxi
1. «korporacja taksówkowa przyjmująca zlecenia telefoniczne»
2. «taksówka wyposażona w radiotelefon»