strug
Słownik języka polskiego PWN*
strug «narzędzie stolarskie służące do wyrównywania i wygładzania powierzchni drewnianych»
• strugowy
• strugowy
strug łąkowy «narzędzie rolnicze w formie trójkątnego, płaskiego noża do ścinania kęp i kretowin na łąkach»
strug wręgowy zob. wręgownik.
struga
• strugowy • strużka
1. «ciecz płynąca wąskim strumieniem; też: duża ilość płynącej cieczy»
2. «strumyk»
3. «pasmo, smuga czegoś»
• strugowy • strużka
