szlachetny
Słownik języka polskiego PWN*
szlachetny
• szlachetnie • szlachetność
1. «postępujący w sposób wspaniałomyślny, uczciwy i bezinteresowny; też: świadczący o takich cechach»
2. «odznaczający się harmonią, subtelną prostotą, umiarem»
3. «wyróżniający się jakimiś rzadkimi cechami lub odznaczający się doskonałą jakością»
• szlachetnie • szlachetność
gaz szlachetny «pierwiastek chemiczny o małej aktywności, którego atomy nie łączą się w cząsteczki»
tynk szlachetny «tynk składający się z dwu warstw wewnętrznych oraz z warstwy zewnętrznej wykonanej z doborowych zapraw»
kamienie szlachetne «wykorzystywane w jubilerstwie najtwardsze odmiany niektórych minerałów charakteryzujące się piękną barwą, dużą przezroczystością, żywym połyskiem i dużym współczynnikiem załamania światła»
metale szlachetne «metale najbardziej odporne chemicznie»
pleśnie szlachetne «gatunki pleśni stosowane w technologii żywności»