toczyć

Słownik języka polskiego PWN*

toczyć
1. «turlać»
2. «czynić coś w dalszym ciągu»
3. «pobierać płyn, spuszczając go skądś»
4. «niszczyć coś, zwłaszcza drewno, drążąc otwory, kanały»
5. «o chorobach: wyniszczać organizm»
6. «o ujemnych przeżyciach, stanach emocjonalnych itp.: dawać się mocno odczuć»
7. «obrabiać coś skrawaniem na tokarce»
8. «nadawać kształt wyrobom ceramicznym na obracającym się kole garncarskim»
toczyć się
1. «turlać się»
2. «o pojeździe: posuwać się wolno»
3. «o płynie: ściekać kroplami lub płynąć w dużej masie»
4. «o zdarzeniach: dziać się»
5. «przesuwając się, zmieniać swoje położenie»
6. pot. «iść ociężale, powoli»
toczeń «jedna z postaci gruźlicy skóry objawiająca się występowaniem na twarzy żółtobrunatnych lub czerwonobrunatnych plam»
• toczniowy
toczony «zaokrąglony, krągły»
toczeń rumieniowaty «przewlekła choroba objawiająca się czerwonobrunatnymi naciekami na skórze twarzy»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego