towarzyszenie
Słownik języka polskiego PWN*
towarzysz
• towarzyszka
1. «kolega, kompan»
2. «o czymś, co często nosimy ze sobą lub z czego często korzystamy»
3. «o czymś, co jest z czymś innym nierozerwalnie związane»
4. «członek partii komunistycznej»
• towarzyszka
osoba towarzysząca «ktoś, kto towarzyszy zaproszonej osobie w czasie oficjalnej uroczystości»
towarzysz (pancerny) «w dawnym wojsku polskim: szlachcic zaciągający się do chorągwi husarskiej lub pancernej z własnym pocztem»
Synonimy
Zagraj z nami!
