trapić

Słownik języka polskiego PWN*

trapić
1. «niepokoić, martwić»
2. «nękać, gnębić»
trapić się «martwić się czymś»
trap I «ruchome schodki, pomost lub kładka służące m. in. do wchodzenia z nabrzeża na statek»
• trapowy
trap II zob. zapadnia
• trapowy
trap III «konkurencja strzelecka polegająca na strzelaniu ze strzelby śrutowej do rzutków»
• trapowy

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego