trop

Słownik języka polskiego PWN*

trop I «odbicie stopy zwierzęcia na ziemi lub na śniegu»
trop II
1. «wyraz lub zwrot w znaczeniu przenośnym, tworzący zwrot stylistyczny»
2. «wstawka melodyczna dodawana wraz z nowym tekstem do melodii chorałowej, rozpowszechniona w IX–XIII wieku»

• tropiczny
trop gonny «trop zwierzęcia w biegu»
tropić
1. «ścigać jakieś zwierzę, idąc jego tropem»
2. «śledzić kogoś»
3. «ścigać kogoś»
4. «z uporem, z zacięciem szukać oznak, śladów czegoś postrzeganego jako szkodliwe, złe itp.»

• tropiciel
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego