trwać

Słownik języka polskiego PWN*

trwać
1. «istnieć lub odbywać się przez pewien czas»
2. «pozostawać bez zmiany w pewnej pozycji lub sytuacji»
3. «pozostawać przy kimś»
4. «obstawać przy czymś»
trwała pot. «trwała ondulacja»
trwały
1. «istniejący przez dłuższy czas lub nieulegający szybkim zmianom»
2. «zdatny do użytku przez dłuższy czas»

• trwale • trwałość
czerwiec trwały «czerwiec, na którego korzeniach żyje owad, czerwiec polski»
kapitał trwały «środki produkcji zużywane stopniowo w ciągu wielu cykli produkcyjnych»
trwała ondulacja «zabieg fryzjerski polegający na takim sfalowaniu lub skręceniu włosów, żeby nie uległy szybkiemu rozkręceniu»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego