ubezpieczony

Słownik języka polskiego PWN*

ubezpieczony «osoba, która się ubezpieczyła»
• ubezpieczona
ubezpieczenie
1. «umowa zawarta z odpowiednią instytucją w celu otrzymania odszkodowania za straty przewidziane w umowie»
2. «suma, którą się płaci odpowiedniej instytucji zapewniającej odszkodowanie»
3. «przywiązanie się dwóch wspinaczy wspólną liną dla zabezpieczenia się przed wypadkiem w terenie wysokogórskim»
4. «ochrona wojsk własnych przed niespodziewanym napadem nieprzyjaciela oraz uniemożliwienie mu rozpoznania sił, ilości wojsk»
5. «żołnierze wchodzący w skład oddziałów ubezpieczających kogoś lub coś»
6. daw. «urządzenie mające na celu ochronę przed czymś lub zapobiegające czemuś»

• ubezpieczeniowy
ubezpieczyćubezpieczać
1. «zawrzeć umowę z odpowiednią instytucją w celu otrzymania odszkodowania za straty przewidziane w umowie»
2. «zapewnić bezpieczeństwo»
3. «przywiązać się wspólną liną z innym wspinaczem w celu zabezpieczenia go przed wypadkiem»
ubezpieczenie na życie «zapewnienie wypłaty odpowiedniej sumy osobie wskazanej w razie śmierci osoby objętej tym ubezpieczeniem»
ubezpieczenie społeczne «system świadczeń pieniężnych i rzeczowych przysługujących pracownikom i ich rodzinom w razie choroby, niezdolności do pracy, starości, śmierci, macierzyństwa itd.»
ubezpieczyć sięubezpieczać się
1. «ubezpieczyć siebie lub swoje mienie»
2. «przywiązać się wspólną liną z innym wspinaczem w celu zabezpieczenia się przed wypadkiem»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego