wiatr
Słownik języka polskiego PWN*
wiatr
• wiaterek, wietrzyk • wietrzysko
1. «ruch powietrza powstający na skutek nierównomiernego rozkładu ciśnienia atmosferycznego na powierzchni Ziemi»
2. «tendencja, prąd, zjawisko, wywołujące zmiany w jakimś środowisku»
3. łow. «węch zwierzęcia; też: zapach właściwy danemu zwierzęciu lub człowiekowi, wyczuwany przez zwierzę»
• wiaterek, wietrzyk • wietrzysko
pełny wiatr «wiatr wiejący wprost w rufę; też: kurs statku płynącego z wiatrem»
pod wiatr «w kierunku przeciwnym, niż wieje wiatr»
pomyślny wiatr «wiatr sprzyjający żegludze»
wiatr halny «silny, porywisty wiatr wiejący w Karpatach i Sudetach»
wiatr południowy «wiatr wiejący z południa»
wiatr północny «wiatr wiejący z północy»
wiatr słoneczny, gwiazdowy «strumień naładowanych elektrycznie cząsteczek wypływających ciągle we wszystkich kierunkach ze Słońca i innych gwiazd»
wiatr wschodni «wiatr wiejący ze wschodu»
wiatr zachodni «wiatr wiejący z zachodu»
róża wiatrów «rysunek przedstawiający częstotliwość wiatrów wiejących z różnych kierunków, umieszczany na dawnych mapach nawigacyjnych»
z wiatrem «w kierunku wiania wiatru»
Synonimy
Zagraj z nami!
