winien
Słownik języka polskiego PWN*
winien I, winna I, winno I
1. «mający do spłacenia należność, dług»
2. «mający jakieś zobowiązanie wobec kogoś lub zawdzięczający coś komuś, czemuś»
winien III, winna III, winno III
1. «jest pożądane, konieczne, żeby ktoś coś zrobił, np. Winieneś jej pomóc.»
2. «jest wskazane, żeby jakaś osoba, rzecz lub jakieś wydarzenie spełniały określone warunki, np. Formularze winny być wypełniane czytelnie.»
moszcz winny «młode, niskoalkoholowe wino»
winna II zob. II winien.
winna III zob. III winien.
winny I
1. «dotyczący wina»
2. «o smaku lub zapachu: słodki i kwaskowy zarazem; też o owocach: mający taki smak»
winny II «będący sprawcą lub przyczyną czegoś»
bajpas, by-pass, bypass [wym. bajpas] «fragment naczynia krwionośnego lub rurka z tworzywa sztucznego wszczepione pacjentowi w celu skierowania przez nie przepływu krwi z pominięciem niedrożnego fragmentu tętnicy; też: operacja chirurgiczna polegająca na takim wszczepieniu»
by I
1. zob. I aby w zn. 1–4.
2. «spójnik wprowadzający wtrącenie zawierające komentarz na temat użytego w zdaniu słowa lub wyrażenia, np. Był lekkomyślny, by nie powiedzieć, głupi.»
by II «wykładnik trybu przypuszczającego, w 1. i 2. osobie liczby pojedynczej i mnogiej rozszerzony o końcówki osobowe: bym, byś, byśmy, byście, np. Zrobiłbym to zaraz. Czyżby to już koniec?»
były I
1. «taki, który przestał pełnić jakąś funkcję»
2. «o państwie: taki, który przestał istnieć lub istnieje w innych granicach»
winno II zob. II winien.
winno III zob. III winien.
Synonimy
Zagraj z nami!
