wić
Słownik języka polskiego PWN*
wić I
• wiciowy
1. «długa, cienka i elestyczna gałązka»
2. «nitkowaty wyrostek będący aparatem ruchu niektórych organizmów jednokomórkowych oraz niektórych komórek wielokomórkowców»
3. zob. rozłóg w zn. 2.
4. zob. wąs w zn. 3
• wiciowy
wić II «splatając coś, robić wieniec lub gniazdo»
wić się
1. «o zwierzęciu: pełznąć zygzakowatym ruchem»
2. «o człowieku: wyginać się w różne strony»
3. «przybierać kształt serpentyny»
4. «o niektórych roślinach: oplatać coś i piąć się po tym»
5. «o włosach: układać się w loki»
wici «w dawnej Polsce: łozowe witki lub pęki powrozów rozsyłane do rycerzy jako wezwanie do stawienia się na wyprawę wojenną; później też: uniwersały królewskie zwołujące pospolite ruszenie»
wij «lądowy stawonóg o robakowatym ciele, zbudowanym z licznych segmentów, opatrzonych jedną lub dwoma parami odnóży»
Synonimy
Zagraj z nami!
