zwierzę
Słownik języka polskiego PWN*
zwierzę
• zwierzęcy • zwierzęco • zwierzęcość
1. «każde żywe stworzenie z wyjątkiem człowieka»
2. «o człowieku, który zachowuje się w sposób przypisywany zwierzętom»
3. «o człowieku, który dobrze się czuje i świetnie sobie radzi w jakimś środowisku, w określonych sytuacjach itp.»
• zwierzęcy • zwierzęco • zwierzęcość
zwierzenie «to, z czego się ktoś komuś zwierzył»
czarny zwierz łow. «dzik»
gruby zwierz, gruba zwierzyna łow. «zwierzęta łowne, do których strzela się kulami, a nie śrutem»
zwierzęta chronione «zwierzęta, na które nie wolno polować»
zwierzęta domowe «zwierzęta udomowione, mieszkające z człowiekiem dla jego przyjemności, towarzyszące nie pracujące»
zwierzęta futerkowe «zwierzęta, których skórę przerabia się na odzież i galanterię»
zwierzęta homojoosmotyczne «zwierzęta wodne zdolne do utrzymania stałego stężenia płynów ciała, różnego od stężenia otoczenia»
zwierzęta palcochodne «zwierzęta przenoszące ciężar ciała podczas chodzenia lub biegania tylko na palcach»
zwierzęta stałocieplne, homojotermiczne, ciepłokrwiste «zwierzęta, których temperatura ciała nie zależy od temperatury otoczenia»
zwierzęta stopochodne «zwierzęta przenoszące ciężar ciała w czasie chodzenia lub biegania na powierzchni całej łapy»
zwierzęta zmiennocieplne «zwierzęta, których temperatura ciała dostosowuje się do temperatury otoczenia»
zwierzyć się — zwierzać się «powiedzieć komuś w zaufaniu o swoich sprawach, kłopotach, przeżyciach»