ściąganie
Słownik języka polskiego PWN*
ściągawka «mała kartka, zawierająca informacje, z których uczeń będzie mógł niepostrzeżenie korzystać w czasie egzaminu lub klasówki»
• ściąga
• ściąga
ściągnąć — ściągać
1. «ciągnąc, opuścić coś na dół lub usunąć skądś»
2. «ciągnąc, zdjąć z kogoś lub z czegoś to, co okrywa tę osobę lub rzecz»
3. «ciągnąc za końce paska, sznurka itp., mocno coś związać»
4. «o pasie, rzemieniu itp.: ciasno coś opasać»
5. «odprowadzić lub wydobyć skądś ciecz»
6. «stać się przyczyną gromadzenia się ludzi lub zwierząt»
7. «o wielu osobach lub zwierzętach: stopniowo i powoli przybyć gdzieś»
8. «dotrzeć gdzieś, zwykle późno»
9. «spowodować zmniejszenie się czegoś»
10. «sprowadzić kogoś lub coś w dane miejsce»
11. «zgromadzić dużo czegoś»
12. pot. «ukraść coś»
13. «o pojeździe: skierować się w bok pomimo ustawionej prosto kierownicy»
14. «odpisać od kogoś rozwiązane zadanie szkolne lub skorzystać po kryjomu z książki, zeszytu lub ściągawki podczas klasówki, egzaminu itp.»
15. «wymusić uregulowanie zobowiązań finansowych»
ściągać się zob. ściągnąć się.
ściągnąć się — ściągać się
1. «ciasno opasać się czymś»
2. «ulec skurczeniu»
3. jęz. «ulec kontrakcji»
środki ściągające «leki i kosmetyki przeciwzapalne i kurczące naczynia krwionośne»
Synonimy
Zagraj z nami!
