��art.

Słownik języka polskiego PWN*

wideo-art, video-art «rodzaj sztuki wykorzystującej obraz nagrany na taśmie magnetycznej lub przekazywany bezpośrednio z kamery»
art brut [wym. ar brit] «twórczość ludzi żyjących w izolacji lub psychicznie chorych»
art déco [wym. ar deko] «styl w sztuce dekoracyjnej XX w., operujący prostymi formami geometrycznymi i kontrastowymi kolorami»
art nouveau [wym. ar nuwo] «francuska odmiana secesji»
art rock [wym. art rok] «styl w muzyce rozrywkowej charakteryzujący się bogatą, wzorowaną na muzyce klasycznej harmonią i rytmiką»
body art «prąd artystyczny, w którym artysta używa swojego ciała jako medium»
minimal art «kierunek w malarstwie i rzeźbie charakteryzujący się prostotą, monumentalnością i geometryzacją form»
op-art «rodzaj sztuki abstrakcyjnej wykorzystującej zjawiska optyczne, mającej poprzez powtarzające się rytmicznie układy kompozycyjne wywołać wrażenie ruchu»
• opartowski, opartowy
outsider art [wym. atsajder art] zob. art brut.
pop-art, popart «kierunek w sztuce współczesnej polegający na tworzeniu kompozycji z przedmiotów codziennego użytku, naśladujący styl reklam, komiksów itp.»
• popartowski, pop-artowski, popartowy, pop-artowy • popartysta • popartystka
spray art [wym. sprej art] zob. graffiti w zn. 1.

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego