tautochrona

Słownik języka polskiego PWN*

tautochrona mat. «krzywa płaska mająca tę własność, że przy braku tarcia czas zsuwania się po niej obiektu materialnego do położenia końcowego jest zawsze taki sam»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego