tempera

Słownik języka polskiego PWN*

tempera
1. «farba emulsyjna o spoiwie organicznym, zmieszanym z olejami i żywicami»
2. «technika malarska polegająca na posługiwaniu się tymi farbami; też: obraz namalowany tą techniką»

• temperowy
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego