temperament

Słownik języka polskiego PWN*

temperament
1. «zespół stałych cech psychicznych człowieka»
2. «duża pobudliwość fizyczna i psychiczna, szczególnie w dziedzinie seksualnej»
3. «wrodzona skłonność, uzdolnienie do czegoś»

• temperamentowy • temperamencik
zgłoś uwagę
Zobacz więcej w naszym serwisie o "temperament"

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…i napięciami na swój własny sposób. Rodzi się z innym temperamentem, a sposób, w jaki byliśmy wychowywani, też wpływa na naszą…

 

…Czechach – to, być może, głównie wyraz innego niż u Polaków temperamentu religijnego naszych południowych sąsiadów. Ale i wyraźna wskazówka, że duchową…

 

…siada do maszyny, powinno być trzymanie na wodzy zbyt gwałtownego temperamentu i pilnowanie, by nie rozsadzał pisarskich ram. A ma jeszcze…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego