tenor  I

Słownik języka polskiego PWN*

tenor I
1. «najwyższy głos męski; też: śpiewak o takim głosie»
2. «instrument muzyczny o skali zbliżonej do tego głosu»
3. «główny głos utworu w wielogłosowej muzyce średniowiecznej, do którego dokomponowywano inne głosy»

• tenorowy • tenorek
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego