trabant

Słownik języka polskiego PWN*

trabant
1. «w średniowieczu: żołnierz należący do straży przybocznej monarchy lub jakiegoś dostojnika»
2. «krótki odcinek chromosomu położony na końcu jego ramienia, oddzielony przewężeniem»
3. daw.; zob. satelita w zn. 1.
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego