tyle  II

Słownik języka polskiego PWN*

tyle II
1. «zaimek komunikujący o dużej ilości zdarzeń, która może pociągać za sobą konsekwencje, o których jest mowa, np. Tyle chodziła, że aż nabawiła się odcisków.»
2. «zaimek komunikujący o małej ilości, liczbie lub skali, która ogranicza się do tego, o czym jest mowa w zdaniu podrzędnym, np. Tyle zrozumiała, że ktoś ją gdzieś zaprasza., lub o takiej samej liczbie, ilości lub skali czegoś, o jakiej jest mowa w zdaniu podrzędnym, np. Napisał tyle, ile umiał.»
3. «zaimek, który wraz z poprzedzającym przyimkiem na komunikuje, że stopień lub zakres danego stanu rzeczy jest wystarczający do uzasadnienia tego, o czym mowa, np. Był na tyle sprytny, że wszystko przewidział.»
4. «zaimek, który wraz z poprzedzającym przyimkiem o wprowadza wyrażenie charakteryzujące stopień, w jakim można urzeczywistnić lub wyjaśnić to, o czym jest mowa, albo otwiera zdanie zamykające wypowiedź na jakiś temat lub przerywające ją na jakiś czas, np. Była o tyle rozsądna, że nie mówiła o tym.»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego