tyrs

Słownik języka polskiego PWN*

tyrs mit. gr. «długa laska opleciona bluszczem i winoroślą, stanowiąca atrybut Dionizosa»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego